ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟ

Πάνω που έλεγα ότι οι κριτικές μου τον τελευταίο καιρό είναι ιδιαίτερα θετικές και είχα μια ικανοποίηση για τις επιλογές μου, ήρθε αυτή η επίσκεψη στο Σχολαρχείο για να με προσγειώσει ανώμαλα.

Βρέθηκα γι' άλλη μια φορά στην περιοχή του Μακρυγιάννη - τυχαίνει να έχω συγγενείς εκεί γύρω και συχνά αναζητούμε εύκολες λύσεις βραδινού φαγητού - και, όπως ήμασταν στα πέριξ της Πλάκας, πραγματικά δεν ξέραμε προς τα πού να κινηθούμε, ώστε να αποφύγουμε τις τουριστικές παγίδες (δεδομένου ότι το 7 food Sins το είχαμε δοκιμάσει πρόσφατα).

Για το Σχολαρχείο είχα ακούσει σχετικά καλά σχόλια. Και όποτε περνούσα απέξω είχε κόσμο. Επίσης το ότι δεν θυμόμουν στον δρόμο "κύριο επί της υποδοχής" (για να το πω κομψά... ), λειτούργησε θετικά για μένα. Το είχα τοποθετήσει ένα επίπεδο πάνω από την καλτ τουριστική ταβέρνα. Για να μην απομακρυνθούμε λοιπόν απ' το μετρό, ώστε να προλάβω να γυρίσω σπίτι, ώρα 10 παρά και με το ψιλόβροχο να δυναμώνει, είπαμε να το δοκιμάσουμε. Άτομα δύο.

Βρίσκεται στην πάνω παράλληλη της Ανδριανού, μετά το μνημείο του Λυσικράτη, στον δρόμο αυτό που διασχίζουν και αυτοκίνητα. Είναι λίγο υπερυψωμένο, ανεβαίνεις μερικά σκαλάκια και κάθεσαι σε μία αυλή που χωράει περίπου 10 τραπέζια, (ήταν κλειστή με νάιλον την βραδιά που πήγαμε), απ' όπου μπορείς να χαζεύεις τους περαστικούς. Δεν είναι το πιο γραφικό σημείο της Πλάκας, αλλά πάντως αρκετά ευχάριστα.

Τέλος πάντων, η πρώτη εντύπωση ήταν ενθαρρυντική. Φτάνοντας προσέξαμε ότι είχε 3-4 παρέες. Οπότε πήραμε το θάρρος και μπήκαμε. Αν ήταν αδειο, μάλλον θα κάναμε αναστροφή και θα φεύγαμε, όχι τόσο λόγω αμφιβολιών για το φαγητό, όσο λόγω ώρας. Θα εξηγήσω.

Για να μην τα πολυλογώ τακτοποιηθήκαμε γρηγορα, πήραμε τους 2 ξύλινους καταλόγους και παραγγείλαμε. Ο κατάλογος είναι δύο σελίδες. Η δεξιά έχει όλο το μενού, δηλαδή σαλάτες και μεζεδάκια χωρισμένα σε κατηγορίες (κρεατικά, ψαρικά, αλοιφές-τυριά... ). Είναι πιο περιορισμένα και λίγο πιο πρωτότυπα από το μενού κλασικής τουριστικής ταβέρνας. Οι τιμές γενικά είναι καλές και σχετικά χαμηλές. Στην αριστερή σελίδα υπάρχουν και οικονομικές προσφορές για ένα ή δύο άτομα, με συγκεκριμένο αριθμό πιάτων, ψωμί, ποτό και γλυκό. Δεν έδωσα μεγάλη σημασία σ' αυτά, γιατί δεν είχαμε σκοπό να παραγγείλουμε πολλά. Μου φάνηκαν πάντως αρκετά συμφέροντα για κάποια άλλη περίσταση. Όλα καλά ως εδώ.

Παραγγείλαμε λοιπόν:

- Σαγανάκι τυρί: ήρθε σε κανονική ποσότητα, ωραίο χρυσαφί τυράκι με την κρούστα του. Το φάγαμε όλο.

- Τηγανιά χοιρινή με μέλι μπαλσάμικο και μουστάρδα, αντί μπεκρή μεζέ που επίσης μας άρεσε. Μας το πρότεινε ο κύριος- σερβιτόρος(- ιδιοκτήτης, υποθέτω), ο οποίος ήταν ο μόνος που εξυπηρετούσε. Μας είπε ότι το πρώτο είναι στο τηγάνι και είναι πιο μυρωδάτο, το δεύτερο στην κατσαρόλα. Επέμεινε τόσο στην τηγανιά που μας έπεισε. Εν τέλει, το κρεατάκι ήταν νόστιμο, ποσότητα μάλλον μέτρια, σε ένα μικρό μεταλικό σκεύος. Ήταν σκέτο, δεν είχε ψηθεί με κάποιο συνοδευτικό (π. χ. λαχανικά) και φαινόταν κάπως φτωχό. Πάντως νόστιμο.

- Κεφτεδάκια. Ήταν κοκκινιστά σε σάλτσα ντομάτας και μάλλον κατεψυγμένα. Απ' όσο θυμάμαι δεν έγραφε λεπτομέρειες ο κατάλογος και συνεπώς περιμέναμε να δούμε τα κλασικά κεφτεδάκια. Αλλά οκ, συμπαθητικά κι αυτά.

- μια σαλάτα. Πάλι μας πρότεινε ο κύριος μία, με μοβ λάχανο-μαρούλι- καρότο. Ήρθε ένα ξέχειλο βαθύ πιάτο. Μου θύμισε φωλιά σπουργιτιού, έτσι που υπερτερούσε το λάχανο, ενώ το μαρούλι ήταν ελάχιστο. Βοσκήσαμε λίγο, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε.

Είπαμε να πάρουμε κι ένα χταπόδι ξιδάτο (έκανε μόλις 7 ευρώ, παρεμπιπτόντως), αλλά ενημερωθήκαμε ότι δεν υπήρχε. Δεν πειράζει. Ο κύριος μας διαβεβαίωσε ότι ήταν υπεραρκετά τα όσα είχαμε πάρει

Ήπιαμε μισό κιλό δικό τους χύμα κρασί, κόκκινο. Για χύμα, μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά καλό. Μας κέρασαν πορτοκαλόπιτα σε 2 ατομικά πιατάκια. Δεν ήταν πολύ πετυχημένη, αλλά εν τέλει δεν ξέρω αν στα κεράσματα μετράει περισσότερο η κίνηση ή η γεύση.

Πληρώσαμε 25 ευρώ και φύγαμε ώρα 23:10. Σκάρτη μία ώρα δηλαδή.

Και πάμε πάλι από την αρχή. Μπαίνοντας μέσα, και παρόλο που είχε ήδη κάποιες παρέες, αισθανθήκαμε με το καλησπέρα σας ανεπιθύμητοι. Για την ακρίβεια, το "καλησπέρα" το είπαμε εμείς πρώτοι στον κύριο, ο οποίος μας κοίταξε ανέκφραστος και μας ανταπάντησε με μισή καρδιά.

Παραγγείλαμε γρήγορα και χωρίς πολλές συζητήσεις, συμφωνήσαμε μάλιστα στις προτάσεις του, διαισθανόμενοι ότι αυτά τα πιάτα είχε ο άνθρωπος (ή μπορούσε να ετοιμάσει), δεν είχε νόημα να το διαπραγματευόμαστε πολύ.

Αποκεί και πέρα καθετί που έφερνε, το πετούσε κυριολεκτικά πάνω στο τραπέζι κι έφευγε βιαστικός. Πήραμε αμέσως το μήνυμα ότι έπρεπε να φάμε γρήγορα και να του αδειάζουμε τη γωνιά.

Στο μεταξύ, όσο εμείς περιμέναμε το φαγητό μας, έφερνε ακόμα κάποια πιάτα στις υπόλοιπες παρέες, ενώ ένα ζευγάρι Ελλήνων που καθόταν πίσω μας είχε χαλαρώσει, έπινε κρασιά και είχε ανοίξει συζήτηση σε υψηλούς τόνους. Το λέω αυτό, για να δείξω ότι και οι άλλοι δεν ήταν έτοιμοι να φύγουν. Τέλος πάντων, πέρασε κανένα μισάωρο έτσι, μέχρι που μια παρέα 5 ατόμων δίπλα μας, μεικτή Έλληνες και τουρίστες, πλήρωσαν και σηκώθηκαν. Κανένα δεκάλεπτο μετά από αυτούς έφυγε και η παρέα τριών ατόμων, που κάθονταν πίσω μας. Στο σημείο αυτό, κι ενώ ακόμα εμείς τρώγαμε, ο κύριος μας έφερε τον λογαριασμό, χωρίς να το ζητήσουμε.

Όταν δε, έφυγε και το ζευγάρι, αυτό που έπινε τα κρασιά, και μείναμε μόνοι μας, έκανε το εξής απαράδεκτο: Πήρε μια καρέκλα κι ανέβηκε πάνω κι έκλεισε την μοναδική σόμπα οροφής που ζέσταινε τον χώρο! Μετά από πέντε λεπτά - και δίπλα στη νάιλον τέντα που καθόμασταν- όπως καταλαβαίνετε, είχαμε γίνει παγωτό κασάτο. Θυμίζω ότι έξω έβρεχε. Η κίνηση αυτή, για μένα, ήταν δυο φορές αγενής, επειδή ήμασταν δύο κοπέλες και μας άφησε κυριολεκτικά σύξυλες (να ξυλιάσουμε). Του είπαμε λοιπόν να την ξανανάψει και το έκανε.

Όταν αποφασίσαμε να την κάνουμε με ελαφρά (ούτε συζήτηση να κάτσουμε 10λεπτά να πάει κάτω το φαγητό), μας πρότεινε να μας κεράσει πορτοκαλόπιτα. Δεν είχαμε καμία όρεξη, αλλά γι' άλλη μια φορά επέμεινε και μας έφερε.

Δεν ξέρω ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα, αλλά θα σας πω τα δικά μου:

1. Η Πλάκα τελικά δεν ενδείκνυται για φαγητό τον χειμώνα, μετά τις 8. Από τις 10 και μετά όλα σε διώχνουν.

2. Χωρίς να έχω δειπνήσει άσχημα, (έστω αυτά τα λίγα μεζεδάκια που φάγαμε ήταν νόστιμα), μου κόπηκε δια παντός η όρεξη να ξαναπάω στο συγκεκριμένο μεζεδοπωλείο και ούτε φυσικά το προτείνω. Δεν μπορώ να παραβλέψω την συμπεριφορά του εστιάτορα αυτού, έστω κι αν ήταν ατυχής και μεμονωμένη.

3. Μην σας πω ότι δεν θα ξαναπάω για φαγητό στην Πλάκα γενικώς, εκτός από αυστηρά τσεκαρισμένες προτάσεις.

4. Το greek filotimo και η greek hospitality πουλιέται εκεί που τα αγοράζουν, δηλαδή στους τουρίστες. Δεν θα χαλάσει την ζαχαρένια του ο Ελληνάρας για τα 25 ευρώ σου την ώρα που θέλει να κλείσει (απ' τις 23:00;).

5. Μερικά πράγματα, όπως η αγένεια και η έλλειψη λεπτότητας, είναι τόσο βαθιά και διαχρονικά χαραγμένα στην Ελλάδα, που ούτε η οικονομική κρίση τα πιάνει ούτε τίποτα.

Αρχικά δεν σκόπευα να δώσω κριτική για την βραδιά αυτή- εξάλλου δεν ήταν παρά ενα γρήγορο φαγητό - αλλά αποφάσισα να το κάνω, επειδή τέτοιες συμπεριφορές δεν πρέπει να περνάνε ασχολίαστες, ακόμα κι αν αφορούν περιοχές όπου (κακώς) τις θεωρούμε αναμενόμενες. Ίσως είναι μια ευκαιρία μέσα από αυτό το σάιτ να αναφέρονται και να διορθώνονται.

Με λιγα λογια.. Κατσαμε σημερα 2 ατομα για πρωτη και τελευταία φορά.. Ειναι ο ορισμος του μαγαζιου που δουλευει με αρπαχτές.. Μετριο προς κακο το φαγητο που το σερβιρουν σε μεταλικα πιατα..

Πηραμε μια τηγανια χοιρινη η οποία μυριζε ασχημα και ενα κοτόπουλο τηγανια το οποιο το ξεχασαν.. Τυροκαυτερη, πατατες χορτα ηταν οκ σχετικά, αλλα δεν είναι κατι αυτα..

Οι τιμες ειναι χαμηλες αλλα οχι αδικως.. Αν εισαι τουριστας και δεν εχεις αποψη απο καλο φαγητό, μπορει και να σε εντυπωσιασει.. Και το κερασάκι στην τουρτα! μας εφεραν εμφιαλωμένο νερο χωρίς να το ζητήσουμε και αφου δε το χρησιμοποιησαμε ζητησαμε να το αφαιρεσουν.. Ο σερβιτόρος στην αρχη μας ειπε οτι δεν γίνεται αλλα επέμενα και το δέχτηκε.. Δεν ειναι θεμα τα 2 ευρω αλλα η κακιστη νοοτροπία του Έλληνα.. Προτείνω ανεπιφύλακτα να μην πάτε..