Απογοητευτική η επίσκεψη στους Κωσταντώνηδες. Ο προσεγμένος χώρος, η καλή εξυπηρέτηση, τα φρέσκα και ποιοτικά υλικά δεν αρκούν αν τα πιάτα δεν είναι εύγευστα.

Καταρχήν με σόκαρε το μέγεθος του καταλόγου. Ήταν τόσο μικρός που νόμιζα ότι δεν θα βρω κάτι να φάω. 2 σαλάτες, 6-7 ορεκτικά κάποια εκ των οποίων ήταν πολύ απλά (όπως πχ το λαδοτύρι ή η τυροκαυτερή), και 5-6 κυρίως: Μπριζολάκια χοιρινά, μπιφτέκι μοσχαρίσιο, μπιφτέκι κοτόπουλο, φιλέτο κοτόπουλο όλα στα 8,5 ευρώ, σούβλες που δεν ήταν έτοιμες στις 7 το απόγευμα που πήγαμε και ένα κριθαρώτο.

Πήραμε για 2 άτομα:
Πολίτικη μελιτζανοσαλάτα στα 4 ευρώ. Η μερίδα ήταν απελπιστικά μικρή, η μελιτζάνα φαινόταν φρεσκοψημένη και ήταν καλοψημένη, αλλά από γεύση τίποτα. Μελιτζάνα ψιλοκομμένη με μια ιδέα σκόρδου, λάδι και λίγο μαϊντανό από πάνω. Παντελώς άνοστη. Η προσθήκη αλατιού βελτίωσε ελάχιστα την κατάσταση.

Μανιτάρια ψητά στα 5,5 ευρώ. Κανονική μερίδα. Καλοψημένα μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα χωρίς ίχνος αλατιού, λαδιού, λεμονιού ή κάποιας σως τελοσπάντων. Εξίσου άνοστο πιάτο.

Μπιφτέκια κοτόπουλου στα 8,5 ευρώ. Δυο μεγάλα ζουμερά μπιφτέκια που συνοδεύονταν από πράσινη σαλάτα με ντοματίνια. Καλό πιάτο χωρίς τίποτα το αξιομνημόνευτο ωστόσο.

Κριθαρώτο με μοσχαρίσια ουρά και λάδι τρούφας στα 11 ευρώ. Μέτρια μερίδα, ακόμα πιο μέτρια γεύση. Το κριθαράκι σωστά χυλωμένο, το μοσχάρι έλιωνε στο στόμα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άνοστο. Η προσθήκη τυριού και αλατιού βελτίωσε κάπως την κατάσταση. (Να διευκρινίσω ότι γενικότερα δεν τρώμε πολύ αλάτι). Το λάδι τρούφας δεν ακουγόταν πουθενά. Αντίθετα έβγαζε μια γεύση καπνιστού λες και είχε μπέικον.

Ήπιαμε ένα πραγματικά πολύ εύγευστο και αρωματικό ροζέ κρασί στα 8 ευρώ το κιλό.

Στο τέλος μας κέρασαν παγωμένο ρακόμελο και χαλβά, ενώ μας ανακοίνωσαν προφορικά τον λογαριασμό. Συμπέρανα ότι μας έχουν χρεώσει και 2 ευρώ για το ψωμί που έφεραν στην αρχή. Νερό σε κανάτα. Πληρώσαμε 31 ευρώ και δεν μπορώ να πω ότι χόρτασα ιδιαίτερα, οπότε το βάζω στην κατηγορία 17-25 γιατί χρειαζόμασταν ένα πιάτο παραπάνω, οπότε θα ανέβαινε και ο λογαριασμός.

Συμπερασματικά δεν πρόκειται να ξαναπάω στο μαγαζί εκτός κι αν μάθω ότι άλλαξε διεύθυνση ή σεφ!

Αρχικά και επειδή η κριτική αυτή γράφεται Μεγάλη Τρίτη να ευχηθώ σε όλους Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

Θα έχετε ίσως κάποιοι παρατηρήσει ότι όταν ένα εστιατόριο μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα αργώ να γράψω την κριτική μου! Έτσι και τώρα! "Δε θέλω να γράψω, δε θέλω να γράψω" έλεγε συνεχώς η "φωνή" μέσα μου! Αλλά τελικά δεν την άκουσα και αποφάσισα ότι πρέπει να ξεδιπλώσω τις σκέψεις μου!
Σάββατο 3/04 και το γνωστό πλέον τρίο κινήθηκε προς Νέα Ιωνία ύστερα από μία αναποδιά της τελευταίας στιγμής που μας ανέτρεψε τα σχέδια! Θα μου πείτε τώρα: Άλλους φίλους δεν έχετε; Φυσικά και έχουμε απλά ακολουθούμε έναν απαράβατο κανόνα: Πρώτα δοκιμάζουμε εμείς και μετά πάμε και τους υπόλοιπους που δεν αντέχουν στα crass tests! Παλιά βέβαια ήμασταν τέσσερις, αλλά μετά την αναχώρηση του ενός στο εξωτερικό μείναμε οι γνωστοί τρεις!

Αυτά όμως με τους προλόγους! Πάμε τώρα στην ουσία!
Φτάνουμε στο εστιατόριο περίπου στις 9:30 κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης! Ο χώρος αν και δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, μάλιστα ο φίλος μας παρατήρησε ότι εξωτερικά μοιάζει μάλλον με καφενείο, είναι τακτοποιημένος, καθαρός και τα τραπέζια σε σωστή απόσταση μεταξύ τους! Ο ένας τοίχος ήταν καλυμμένος με πέτρα και στο άλλον υπήρχε μία ξύλινη κατασκευή σε κόκκινο χρώμα με διάφορα αντικείμενα επάνω! Στο βάθος υπήρχε η ανοιχτή κουζίνα, η οποία έκλεισε στις 12:00 ακριβώς, και από την οποία μπορούσαμε να δούμε το προσωπικό σε ώρα εργασίας! Δε θα πω περισσότερα γιατί δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο όπως είπα και πριν. Το τριάρι το παίρνει μόνο και μόνο λόγω του άνετου και καθαρού χώρου καθώς και λόγω του άψογου εξαερισμού που δεν επέτρεψε στο τσιγάρο να μας ενοχλήσει καθόλου, αλλά και γιατί ήταν μάλλον το μόνο θετικό της βραδιάς!

Στα του φαγητού τώρα. Δε χρειάζεται βέβαια να αναφέρω τίποτα για το μέγεθος της παραγγελίας, η οποία για ακόμα μία φορά ήταν αντάξια της φήμης μας!
Έχουμε και λέμε αναλυτικά!
1) Σαλάτα πράσινη! Δροσερή και φρεσκοκομμένη με λίγο δυόσμο μέσα που έκανε όλη τη διαφορά και της έδινε έξτρα φρεσκάδα!
2) Πατάτες τηγανητές! Νόστιμες, χερίσιες και σωστά τηγανισμένες.
3) Τυροκαυτερή! Δική τους νόστιμη με ωραία φέτα και σωστή αψάδα!
4) Μανιτάρια ψητά! Πολύ νόστιμα αλλά μικρή μερίδα!
5) Λουκάνικο χωριάτικο! Μικρή μερίδα και αδιάφορο παντελώς γευστικά! Φυσικά και ήταν αγορασμένο από σούπερ μάρκετ και όχι από κρεοπωλείο!
6) Μπριζολάκια χοιρινά λαιμού! Νόστιμα αλλά στεγνά πολύ για τις δικές μου προτιμήσεις αλλά οκ στους άντρες άρεσαν πολύ!
7 και 8) Κοντοσούβλι χοιρινό και κοτόπουλο! Νόστιμα και καλοψημένα αν και λίγο στεγνά για εμένα ειδικά το χοιρινό!

Ήπιαμε 1 κιλό και 1/4 λευκό κρασί παγωμένο και χωρίς παρενέργειες, 1 καραφάκι τσίπουρο Μπαμπατζίμ, το μοναδικό εμφιαλωμένο που διαθέτει και ένα 100αράκι χύμα δικό τους, τίποτα το ιδιαίτερο από ότι είπε ο άντρας μου καθώς και δύο αναψυκτικά!
Στο τέλος μας κέρασαν χαλβά και ρακόμελο! Καλή χειρονομία αλλά τίποτα το ιδιαίτερο γευστικά!

Πάμε στα δυσάρεστα τώρα: Σκέλος εξυπηρέτηση!
Αν και η κοπέλα που μας εξυπηρετούσε ήταν ευγενέστατη και χαμογελαστή δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον έτερο σερβιτόρο ο οποίος ήταν εμφανέστατο ότι βαριόταν και το μόνο που έκανε ήταν να διεκπεραιώνει απλά ότι του ανέθεταν! Όσο για τον ιδιοκτήτη, αυτός ήταν προφανές ότι έφτιαξε το μαγαζί αυτό για να διασκεδάζει με την παρέα του και τους γνωστούς του, αφού δεν πλησίασε σε κανένα άλλο τραπέζι πέραν αυτών που γνώριζε και στο τέλος μας χαιρέτησε αναγκαστικά, αφού κατά την έξοδο μας πέσαμε πάνω του! (Είχε βγει από το μαγαζί για να μιλήσει με ένα φίλο του! ) Δε χρειάζεται βέβαια να πω πόσο με εκνευρίζουν τέτοιου είδους συμπεριφορές!

Ενδεικτικό της όλη κατάστασης ήταν το γεγονός ότι για πάνω από μία ώρα έπρεπε να υποστούμε τη φωνητική επίδειξη μίας από την παρέα του (η οποία θεωρούσε ότι ήταν κάτι σε Εντίθ Πιάφ, ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι φωνητικά έκλεινε μάλλον στο Λουκή Νταράλα), γεγονός που δυσανασχέτησε ακόμα και τα παιδιά που έπαιζαν μουσική καθώς δεν τους άφηνε να κάνουν τη δουλειά τους! Και φυσικά στο τέλος ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα! Εκεί γύρω στις 12:30 και ενώ έχουμε παραγγείλει ένα μικρό γύρο από τα ποτά μας μας φέρνουν με το έτσι θέλω το λογαριασμό!!!!!!! "Μα δεν το ζητήσαμε" λέμε εμείς! "Δε πειράζει, εμείς σας τον φέραμε η απάντηση" και τα σχόλια δικά σας!

Check Please! Για όλα τα παραπάνω πληρώσαμε 82 ευρώ! Ποσό που κρίνεται υπερβολικό λαμβάνοντας υπόψη τόσο το σημείο στο οποίο βρίσκεται, χωμένο σε ένα στενάκι και εκτός κέντρου, το μέγεθος των μερίδων, οι οποίες ήταν από μικρές έως μεσαίες σε μέγεθος, καθώς και της συμπεριφοράς του προσωπικού, εξαιρουμένης φυσικά της συμπαθέστατης σερβιτόρας!

Αν θα ξαναπάμε;;; Δε νομίζω! Υπάρχουν πολλά εστιατόρια που έχουν αντίστοιχη ποιότητα φαγητού και φέρονται καλύτερα στον πελάτη! Καλώς ή κακώς η συμπεριφορά παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με τη γεύση! Καμιά φορά ίσως και μεγαλύτερο!!!!!

Πριν από καιρό είχα πάει με μια φίλη μου στους ΚΩΣΤΑΝΤΩΝΗΔΕΣ της Νέας Ιωνίας, έχοντας διαβάσει τις καλές κριτικές των χρηστών στο σάιτ. Το ταβερνάκι αυτό το βρήκαμε εύκολα, γιατί βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Ιωνίας, ανεβαίνοντας την Ηρακλείου είναι δυο στενά αριστερά.

Είναι ένα όμορφο συνοικιακό ταβερνάκι, μικρός χώρος με καμιά 15αριά τραπέζια, ωραία κόκκινα ράφια και γωνίτσες με διακοσμητικά στοιχεία και διάφορα μικροαντικείμενα, καθώς και τοίχους με πέτρινη όψη. Στο βάθος βρίσκεται η ανοιχτή κουζίνα, από όπου παρατηρούμε το συνεχές πήγαινε-έλα των αεικίνητων και ευγενικών σερβιτόρων.

Εμείς τελικά δοκιμάσαμε μια τυροκαυτερή, άψογα καυτερή, ένα λαδοτύρι στη σχάρα, φοβερά νόστιμο σαγανάκι, μια ντοματοκεφτέδες, τραγανούς και ζουμερούς, με τυράκι από πάνω και σος γιαουρτιού, και φυσικά τη σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, ή μάλλον μία απ’ αυτές, το χοιρινό στη λαδόκολλα, που ήτανε όσο έπρεπε πικάντικο, φτιαγμένο με ευωδιαστά μπαχαρικά που το απογείωναν!

Ήπιαμε μια μπύρα Amstel και όλα αυτά με το ψωμάκι, μας στοίχησαν 32 €, που το θεωρώ λογικό ποσό, μιας και στο άτομο έρχεται στα 10/16 € και φυσικά αξίζει τον κόπο για την όλη εμπειρία του χώρου αυτού.

Μας κέρασαν γιαούρτι με γλυκό κουταλιού και φυσικά σας το συστήνω για ένα απλό και όμορφο βράδυ με την παρέα σας, αφού άλλωστε στο τέλος της εβδομάδας έχουνε και ζωντανή μουσική με πολύ κέφι!

Ή έχουν αλλάξει όλα ριζικά σε αυτό το μέρος από την τελευταία κριτική ή γράφουν μόνο φίλοι τους ή πήγαμε σε άλλη ταβέρνα. Επειδή όμως τσέκαρα όνομα και διεύθυνση, μάλλον ένα από τα δύο πρώτα συμβαίνει...

Πήγαμε στους Κωσταντώνηδες στην τύχη, παρέα 9 ατόμων και 3 παιδιά, επειδή ένας από την παρέα μένει Ν. Ιωνία. Η διακόσμηση του μαγαζιού όμορφη, η κοπέλα που σέρβιρε φιλικότατη με τα παιδιά και εξυπηρετική, παρόλα αυτά ξένιζε το ότι το μαγαζί Σάββατο μεσημέρι ήταν άδειο και ήμασταν μόνοι μας...

Από το -περιορισμένο και εντελώς basic ούτως ή άλλως- μενού ακολουθήσαμε την υπόδειξη της σερβιτόρου και παραγγείλαμε 2 "ποικιλίες κρεατικών". Πάντοτε ένα λάθος στη σχέση τιμής-απόδοσης το να παραγγέλνεις ποικιλίες, οι Κωσταντώνηδες όμως το παράκαναν. Στην εξωπραγματική τιμή των € 30 η καθεμία, έφεραν δύο πιατάκια με ένα λουκάνικο στη μέση, δύο πανσέτες, δύο μπιφτέκια, δύο κομμάτια κοτόπουλου και πιττούλες... Τα μπιφτέκια ελαφρώς άψητα, τα πανσετάκια παραψημένα και στεγνά, τα άλλα αδιάφορα.

Πήραμε και 2 σαλάτες, δυο αλοιφές και 3-4 ορεκτικά ακόμα που ξεχνάω (μεταξύ των οποίων 2 σουτζούκια που ήταν ψωμί με κόκκινη σάλτσα και ολίγη από σουτζούκι), ήπιαμε μπύρες και κρασί χύμα. Η αλήθεια είναι ότι ως μεγάλη παρέα δεν είχαμε βγει για γευσιγνωστική έξοδο, παρόλα αυτά ο εντυπωσιακός λογαριασμός των € 208 (€ 23/άτομο) προκάλεσε τον ομόφωνο χαρακτηρισμό "σοκαριστικό" από όλους μας, αφού πρακτικά δεν είχαμε φάει τίποτα και σε κάθε περίπτωση τίποτα εξαιρετικό.

Όχι, δεν ξαναπάμε με τίποτα.